بخش عمدهای از ارتباطات ما مربوط به حرکات بدنی ما میشود. شاید برایتان جالب باشد که بدانید ارتباط کلامی یا همان حرف زدن تنها درصد بسیار کمی از مقوله برقراری ارتباط را به خود اختصاص میدهد و بخش عمده مهارت های برقراری ارتباط صحیح در زبان بدن خلاصه می شود.در این مقاله از سایت استاد فاطمه بهرامی مدرس فن بیان و سخنرانی در کرمان به اشتباهات زبان بدن می پردازیم. این مقاله در دو بخش تهیه شده است . در این نوشته بخش اول را مطالعه می کنید تا پایان همراه ما باشید.
قطعاً تا به حال برای شما هم پیش آمده که برخی افراد وقتی با شما روبرو میشوند، بسیار محکم و پر انرژی دست شما را می فشارند. این حرکت ناخودآگاه در ذهن شما این پیام را ایجاد می کند که شخص مقابل برای برقراری ارتباط با شما مشتاق است و همین طور نشانه پر انرژی بودن فرد می باشد. بالعکس افراد زیادی هم وجود دارند که وقتی قرار است در اولین برخورد با شما دست بدهند، آنقدر شل و بی حال این کار را انجام می دهند که شما تصور می کنید فرد هیچگونه علاقهای برای ارتباط گرفتن با شما ندارد. چه بسا فکر کنید که بهتر است از او فاصله بگیرید و او را وادار به صحبت نکنید.
بنابر این توجه داشته باشید حتی نوع دست دادن شما با مخاطب می تواند پیام های بسیار زیادی را همراه داشته باشد. شاید گاهی این کار را اصلاً از روی قصد و غرض خاصی انجام ندهید، اما به هر حال بدون اینکه متوجه باشید در حال انتقال پیام خاصی به فرد مقابل هستید.
وقتی کسی در مقابل شما دست به سینه می نشیند، چه احساسی پیدا میکنید؟ آیا ناخودآگاه در ذهن شما این حس تداعی نمی شود که فرد از روی غرور و خود برتر بینی به این شکل در مقابل شما نشسته است؟ اینجاست که اهمیت زبان بدن مشخص می شود.
یا واقعاً باور دارید که از فرد مقابل بالاتر و بهتر هستید و از روی غرور به این حالت نشسته اید، و یا این که دچار استرس و اضطراب می باشید و سعی می کنید با قرار دادن دست ها در این حالت آن را مخفی نمایید؛ که البته حالت دوم می تواند همراه با حرکات دیگری مانند تکان دادن پاها و یا مدام جابه جا شدن در محل نشستن خود باشد.
تا حد امکان سعی کنید زمانی که در مقابل دیگران می نشینید، دست ها را به آرامی روی پاهای خود قرار دهید و از گره کردن آنها یا دست به سینه نشستن خودداری نمایید. اجازه دهید فرد مقابل هم نسبت به شما احساس راحتی داشته باشد.
یکی از نکات مهمی که به شدت می تواند اثرگذار باشد، برقراری ارتباط چشمی است. اگر در حال صحبت کردن با کسی باشید و او مدام به این سو و آن سو خیره شود، قطعاً در ذهن شما ناخودآگاه این احساس ایجاد میشود که او علاقه ای به شنیدن صحبتهای من ندارد. به همین دلیل است که اغلب توصیه می شود وقتی در حال صحبت کردن با کسی هستید، به ارتباط چشمی نیز توجه کافی داشته باشید.
در مقابل به این نکته نیز توجه کنید که نباید با خیره شدن بیش از حد موجب احساس معذب بودن در شخص مقابل شوید. بهتر است که به مدت ۷ یا ۸ ثانیه به چشم های او نگاه کنید و نشان دهید که واقعاً در حال توجه کردن به او هستید و بعد برای چند لحظه نگاه خود را به سمت دیگری معطوف کنید. البته منظور ما این نیست که به در و دیوار خیره شوید. به عنوان مثال می توانید به گلدان روی میز یا حتی به دست های خود و یا هر چیز دیگری یک نگاه گذرا بیندازید. با رعایت این نکته علاوه بر این که فرد مقابل متوجه می شود شما به طور تمام و کمال در حال توجه به او هستید، از نگاه های خیره شما نیز معذب نخواهد شد.
چک کردن مداوم ساعت یکی دیگر از اشتباهاتی است که منجر می شود فرد مقابل تصور کند شما عجله دارید و دوست دارید هرچه سریع تر موقعیتی که در آن هستید را ترک نمایید. این که که هر از گاهی ساعت را چک کنید و زمان را مد نظر قرار دهید، هیچ اشکالی ندارد. اما اگر مدام ساعت در دست شما باشد، ناخودآگاه موجب ایجاد یک احساس بد در شخص مقابل شما خواهد شد. بنابراین تا جایی که میتوانید به این نکته توجه کنید و اجازه ندهید رفتار های غیر ارادی موجب شوند ذهنیت اشتباهی نسبت به شما در افراد شکل بگیرد.
اگر زمان برای شما اهمیت بسیار زیادی دارد، می توانید در همان ابتدای ملاقات این نکته را بیان کنید که رأس ساعت مشخصی باید محل را ترک کنید. به این شکل علاوه بر این که به طرف مقابل یاد آوری کرده اید که زمان مشخصی در اختیار او قرار دادهاید، باعث می شوید که او هم نسبت به زمان توجه کند بدون این که او توهینی کرده باشید.
لم دادن یا راحت نشستن شاید در ذهن شما فقط به این دلیل اتفاق بیفتد که با شخص مقابل احساس صمیمیت می کنید و در مقابل او به راحت ترین حالت ممکن نشستهاید. اما متاسفانه باید به شما یادآوری کنیم که این کار به نوعی بی احترامی محسوب می شود. این که شما در مقابل دیگران آداب نشستن را رعایت نکنید، خود نوعی توهین محسوب می شود. بنابراین حتماً به نوع نشستن خود دقت فرمایید و سعی کنید در حالت مناسبی قرار بگیرید. البته منظور این نیست حتماً بسیار سفت و سخت و رسمی بنشینید که موجب اذیت شما شود، بلکه هدف این است که در یک حالت مناسب که احترام را حفظ می کند قرار بگیرید.
اگر این حالت راحت نشستن محدود به جمع های بسیار صمیمی و یا دوستانه شما باشد مشکلی ایجاد نمیکند. اما در جمعی که فردی با اختلاف سنی زیاد تری نسبت به شما حضور دارد و یا افرادی هستند که رعایت ادب و احترام در مقابل آن ها واجب است، سعی کنید همان طور که در فن بیان خود ادب را رعایت می کنید، تا حد امکان به نوع نشستن خود نیز توجه کنید.
تکان خوردن های مکرر و مداوم فقط نشانه یک چیز است: این که شما احساس ناراحتی نمی کنید و تمایل دارید هر چه سریع تر موقعیت موردنظر را ترک کنید و یا به صحبت های فرد مقابل خاتمه دهید. لطفاً به این نکته توجه کنید، نباید مرتب در جای خود جابجا شوید. اگر بعد از مدتی نشستن احساس کردید که نیاز دارید از جای خود برخیزید و کمی حرکت کنید، میتوانید این را کاملا مودبانه به فرد مقابل بگویید و در همین حین که از جای خود بلند شده و در حال تجدید قوا هستید، باز هم تمام حواس خود را معطوف به صحبتهای او کنید. یا اگر حس می کنید از لحاظ ذهنی هم دچار احساس خستگی هستید، از او بخواهید که اجازه دهد برای چند لحظه محل را ترک کنید.
می توانید این کار را با یک بهانه موجه مثلاً آب خوردن یا استفاده از سرویس بهداشتی انجام دهید. با رعایت این نکته هم شما می توانید نفسی تازه کنید و هم این کار را در کمال احترام انجام داده اید.
زمانی که شما واقعاً می خندید، تمام اجزای صورت شما به حرکت در میآیند و این خنده ناخودآگاه احساسی را نیز به چشمان شما منتقل می کند. یعنی به قول معروف چشمان تان هم می خندد و این نشان دهنده یک خنده کاملاً واقعی است. اما زمانی که خنده های شما بی مورد و بی جهت می باشند و از ته دل نیست، تنها لب های شما کمی از هم باز میشود.
در واقع این نوعی خنده است که صرفاً جهت از سر باز کردن انجام می گیرد. بنابراین توجه کنید، هر گاه خواستید خنده ای را صرفاً به عنوان یک کار پایان دهنده یا تایید بیهوده به کار ببرید، حواس تان باشد که ممکن است حالت صورت شما این موضوع را افشا کند.
وقتی که در مقابل دیگران مدام در حال بازی کردن با لباس ها، ساعت، روسری و یا هر وسیله دیگری هستید، فقط یک پیام را انتقال می دهید: این که شما استرس دارید و نمی توانید این استرس را کنترل کنید. در واقع این حرکات شما ناخودآگاه انتقال دهنده پیام عدم اعتماد به نفس میباشند و نشان میدهد، که شما دچار اضطراب هستید و سعی می کنید با انجام دادن این کارها اضطراب خود را کم کنید.
غافل از این که انجام این حرکات موجب می شود فرد مقابل به طور کامل در جریان استرس و اضطراب شما قرار بگیرد. بنابراین حتی اگر واقعاً دچار اضطراب هستید، سعی کنید یک پای خود را روی پای دیگر بیندازید و دستها را روی پاها گره کنید. این کار موجب میشود بتوانید کنترل بدن خود را در دست بگیرید. اگر هم که دچار هیچ گونه اضطرابی نیستید و این کارها را صرفاً از جهت عادت انجام می دهید، باید بگوییم که کاملاً اشتباه است و در حال انتقال یک پیام نادرست هستید.
برای مشاهده صفحه رسمی اینستاگرام استاد فاطمه بهرامی مدرس فن بیان و سخنرانی کلیک کنید.
مطالب پیشنهادی: