رهاشدگی هنگام تکلم یکی از تمرینات صداسازی در فن بیان می باشد. در این تمرین همراه با استاد بهرامی مدرس فن بیان و سخنرانی در کرمان به بحث رهایی از تنش های موجود در گلو و مکانیزم تنفس خواهیم پرداخت. با حذف این تنش های موجود در گلو، صدا به صورت طبیعی و آسان از گلو خارج می شود. بیان خوب و خوشایند نتیجه مستقیم رهاشدگی اندام صوتی است. اگر هریک از اجزای این اندام، به عنوان مثال عضلات حنجره، گلو، دهان یا نای دچار تنش و انقباض باشد، ادای واژگان همراه با فشار و گرفتگی صورت می گیرد.
در واقع تنش، از خروج طبیعی و آزادانه صدا جلوگیری می کند و نوعی از سستی و خفگی را به صدا وارد می کند. اما در صورت رهاشدن عضلات اندام صوتی، مسیر خروج صدا کاملاً باز خواهد بود و تمام مکانیزم های مرتبط با بیان، بدون فشار و گرفتگی کار خواهند کرد.ما باید سعی کنیم که عضلات اندام صوتی خود را رها نگه داریم و نباید فشارهای عصبی و جسمانی روی سن یا در جلسات، باعث گرفتگی و انقباض عضلات شوند.
بیان خوب به دو عامل صدایی و مکانیکی بستگی دارد. به لحاظ صدایی همانطور که گفتیم، وقتی دهان و گلو کاملاً باز و آزاد عمل می کنند کیفیت صدای خروجی به مراتب ارتقا می یابد. منظور از عامل مکانیکی هم این است که عضلات زبان، لب ها، فک، باید سریع و واضح حرکت کنند و این حالت را تا مدت طولانی حفظ نمایند. وقتی عضلات به حالت رهاشدگی رسیده باشند به راحتی ایفای نقش می کنند.
در ادامه تمرین فن بیان و سخنرانی یک نفس عمیق طولانی همراه با حالت خمیازه بکشید. اگر توانستید عمل خمیازه همراه با بازدم را با تمام قوا انجام دهید. در ادامه مثل مرحله قبل خمیازه بکشید اما در بخش مربوط به بازدم آرام و نرم، با صدای زیر از بالا به پائین حرکت کنید.