سخنرانیهای آموزنده یک سخنرانی آگاهیبخش و کارشناسانه است که در آن سخنران، بخشی از دانش خود را با مخاطبش در میان میگذارد. به بیان دیگر، سخنرانی آموزنده، گونهای از سخنرانی است که در آن، سخنران دانش و آگاهی خود را در موضوعی مشخص برای مخاطب بازگو میکند. این موضوعات مشخص در چهار دستهی متمایز قرار میگیرند:
این نوع سخنرانی آموزنده، هر چیزی را که قابل رؤیت و محسوس باشد، دربرمیگیرد. سخنرانی عینی بهدنبال بیان دانش دربارهی این شیء به مخاطب است. خواه شئ شما بدن انسان باشد یا آخرین قسمت از یک سریال طنز، سخنرانی باید بررسی جامعی از شیء مورد نظرتان به عنوان موضوع فراهم کند.
مهم است که سخنرانیهای اشیا هدفی داشته باشند؛ شاید بخواهید دربارهی شیوههای پیچیده و بیشماری که سیستم غدد ترشحکننده عمل میکنند و اینکه چطور متابولیسم را تنظیم میکنند، بحث کنید؛ به طور مشابه، شاید بخواهید سریال را بهعنوان شکلی مدرن از طنز در فرهنگ عامه توصیف کنید. در کنار ارائهی حقایق دربارهی یک شیء، باید هدفی هم برای بازگویی آن حقایق در نظر بگیرید.
فرایند شیوهای است که چیزی ساخته، ایجاد یا انجام شده یا عمل میکند. پس سخنرانی آموزنده دربارهی یک فرایند توصیف میکند که چطور چیزی ساخته شده، انجام شده یا کار میکند. فرایندها هر چیزی را اعم از اینکه هیئت انتخابکنندگانِ رئیسجمهور چطور کار میکند تا اینکه بستنی چطور در یک کارخانه تولید میشود، دربرمیگیرند. سخنرانیهای آموزنده دربارهی فرایندها به مخاطب کمک میکنند تا هم فرایند را بفهمند و هم خودشان بتوانند (در صورت امکان) این فرایند را تکرار کنند.
هر اتفاقی که رخ میدهد، یک «رویداد» است. پس سخنرانی دربارهی یک رویداد، رخداد آن را بهطور کامل توصیف میکند؛ این توصیف شامل زمان، تاریخ، مکان و شرایط آن رخداد است. مانند همهی سخنرانیهای آموزنده، سخنرانیهای رویدادی نیز باید هدف داشته باشند. شما شاید تجربهی نخستین هفتهی خود را در دانشگاه شرح دهید. در هر حال، سخنرانی شما باید هدفمند باشد.
مفاهیم به ایدهها، باورها، نظریهها، نگرشها، و/یا اصول اشاره دارند. وقتی دربارهی مفاهیم سخن میگویید، شاید ناگزیر باشید ایدههایی واقعی بیابید تا ایدههای انتزاعی را برای مخاطبتان ملموستر کنید. سخنرانیهای مفهومی از بحث دربارهی نظریهی ریشههای خلقت گرفته تا اینکه چه حقیقتی دربارهی عبارت «عشق در نگاه اول» وجود دارد، همگی ایدههای پیچیده را به بخشهایی درکپذیر برای مخاطبان تقسیم میکنند.
یک موضوع سخنرانی که کاملا متمرکز باشد، میتواند واقعا به یک شیء، فرایند، رویداد یا مفهوم بپردازد تا مخاطب موضوع را سادهتر درک کند. موضوعی که گسترده باشد، انواع گوناگونی از اطلاعات را دربرمیگیرد که شاید کیفیت آموزندگی یک سخنرانی را پیچیده کند و باعث سردرگمی مخاطبان شود. همچنین یک موضوع متمرکز، پژوهش را برای نویسندهی سخنرانی قابلمدیریت میکند و توانایی او را برای درک کامل موضوع، پیش از ارائهاش به دیگران افزایش میدهد.
هنگام نگارش یک سخنرانی آموزنده، شمار محدودی نکتهی کلیدی را دربارهی موضوعی که میخواهید مخاطب از سخنرانیتان بفهمد، مشخص کنید. از این نکتهها برای پرورش یک ساختار در سخنرانیتان بهره بگیرید؛ این ساختار باید شامل یک مقدمه، بدنه و یک نتیجهگیری باشد. این ساختار با فراهمکردن مسیری به هنگام شرح اطلاعات، مخاطب را هدایت میکند. بهرهمندی از ساختار به شما بهعنوان سخنران فرصتی میدهد تا نکات کلیدی را در مقدمه معرفی کنید و در نتیجهگیری دوباره آنها را بازگو کنید؛ در این حالت، احتمال اینکه مخاطب این دانش کلیدی را دربارهی موضوع بهخوبی درک کند، افزایش مییابد.
برای مشاهده صفحه رسمی اینستاگرام استاد فاطمه بهرامی مدرس فن بیان و سخنرانی کلیک کنید.
آموزش فن بیان و سخنرانی در کرمان
کلام نافذ داشته باشید موفق تر خواهید بود؟