اولین تمرین فن بیان که به شما توصیه می کنیم این است که سعی کنید شفاف و واضح صحبت کنید. طوری که مخاطب تان متوجه منظور شما شود. برای این منظور از اطرافیان تان بازخورد بگیرید. در بحث فن بیان، من همیشه این را می گویم که از مزایای داشتن فن بیان خوب این است که افراد به راحتی درونیات خود را منتقل می کنند.
در دوره فن بیان و سخنرانی یکی از تمرینات فن بیان که بسیار زیاد انجام می دهیم بلند خوانی است. بسیار شده که افراد، خودشان از صدای پایئن خود ناراضی بوده اند و دوست داشته اند که صدای بلندتری داشته باشند. یکی از نشانه های افراد با اعتماد به نفس بالا این است که صدای واضح و بلندی دارند. برای درک مساله بیائید با هم بررسی کنیم که نشانه های غیر کلامی کمبود اعتماد به نفس در افراد چیست؟
از نشانه های استرس و کمبود اعتماد به نفس است .
پس یکی دیگر از تمرین های فن بیان که حتماً مد نظر قرار بدهید این است که اگر آرام صحبت می کنید سعی کنید تن صدای خود را از حالت معمول بالاتر ببرید و به اصطلاح از گام های بالاتر صدای خود استفاده کنید .
زمانی که می بینید که تمرکز مخاطب شما کم شده است کافی است که بلندتر صحبت کنید. در این صورت به صحبت های شما توجه خواهند کرد حتی اگر با صحبت های شما مخالف باشند.
یکی از فایده های بلند صحبت کردن این است که باعث می شود که اعتماد افراد را جلب کنید. فرض کنید من می خواهم محصول خود را در جمعی معرفی کنم. اگر با صدای پائین این کار را انجام بدم موثرتر است یا زمانی که با اعتماد به نفس و بلند صحبت می کنم؟
اگر سخنرانی دکتر آزمندیان را شنیده باشید، خواهید دید که در قسمت هایی اوج می گیرد و اوج هیجان و احساس خود را نشان می دهد. پس بالا بردن صدا و گاهی پائین آوردن صدا، از پارامترهای فن بیان خوب است و برای تاثیرگذاری بیشتر به ما کمک می کند.
حذف اضافات کلامی ( تکیه کلام ها ، عه و ……)
یکی نکته اساسی در موضوع تمرین فن بیان این است که صدای خود را ضبط کنید و بعد بررسی کنید ببیند که آیا تکیه کلام ( کلمه یا حرفی که زیاد تکرار می شود ) دارید یا خیر؟ آیا “عه” زیاد می گویید؟ همه این موارد بررسی کنید. اضافات کلامی باعث می شود که ناخودآگاه تمرکز مخاطب، بروی تکیه کلام های شما برود تا صحبت های تان!
این چهار پارامتر بسیار در ریتم بخشیدن به کلام موثرند.
در داشتن فن بیان خوب سرعت صحبت کردن از اهمیت بالایی برخورد دار است. یکی از تمرینات فن بیان این است که یک دقیقه صحبت کنید و تعداد کلماتی که در یک دقیقه می گوئید بشمارید. اگر بین ۱۳۰ تا ۱۷۰ کلمه در دقیقه باشد مناسب است. سرعت صحبت کردن با توجه به مخاطب هم متفاوت است. اگر فردی آرام آرام یا تند تند صحبت می کند بهتر است با توجه به اصل همسان سازی با او هماهنگ شویم.
نکته بعدی هم هنگام صحبت کردن استفاده صحیح و به جا از مکث هاست.
زمانی که می خواهید روی کلمه یا مفهومی تاکید کنید، چند لحظه مکث کنید تا توجه ها جلب شود بعد صحبت تان را ادامه دهید.
زمانی که برای جلب توجه مخاطب به صورت ناگهانی مکث می کنید.
زمانی که شما مکث می کنید تا مخاطب ادامه جمله شما را بگوید.
در نتیجه یکی از تمرینات فن بیان این است که یک متنی را انتخاب کنید و با استفاده از مکث های به جا در هنگام صحبت کردن ، اثر بخشی صحبت تان را چند برابر کنید .
اگر ما نتوانیم حس در کلام بیاوریم درواقع ربات هستیم. کشور ما در صحبت کردن و آداب معاشرت ضعیف هستند. حس در کلام نیست. در برنامه خندوانه تمرین لحن به خوبی توسط میهمان ها انجام می شود. تمرینی که در یکی از دوره ها با هم انجام دادیم این بود که جمله” من تو رو دوست دارم” را با لحن های مختلف باید شرکت کننده ها می گفتن به طوری که معانی مختلفی از لحن افراد برداشت می شد. داشتن لحن مناسب از این جهت حائز اهمیت است که ما در واقع حالت های مختلف را در بیان مان می آوریم. مثلا خشم، خوشحالی و … که باعث تاثیر بیشتر کلاممان می شود. برای بهبود این مهارت باید بلندبلند صحبت و تمرین کنید تا پژواک صدا و لحن خود را بررسی کنید.
یکی از مهم ترین تمرینات زبان بدن، تمرین کردن مقابل آینه است. فرض کنید که یک سخنرانی در پیش دارید. افرادی که برایشان جذابیت سخنرانی شان بسیار مهم است حتما مقابل آینه تمرین کنند، تا برای رفتن روی سن آمادگی کسب کنند. در ابتدا تقلید کنید.
زبان بدن، نحوه صحبت کردن، راه رفتن یک فردی که اعتماد به نفس بالا دارد را تقلید کنید. به طور نمونه، قدم های آدم با اعتماد به نفس مطمئن و محکم است. معمولا موقع ایستادن سینه خود را رو به جلو صاف می کنند و مقابل شخص مورد نظر می ایستد تا دیگران ایشان را تمام قد و از تمام زوایا ببینند. این کار یک نوع فخرفروشی نیست. بلکه این افراد از دیده شدن لذت می برند. این افراد معمولا پاهای خود را به اندازه عرض شانه باز می کنند و نوک انگشتان پاها را رو به جلو قرار می دهند تا استوار تر بایستند.
تکیه کردن به صندلی و دست گذاشتن روی میز از دیگر نشانه های این افراد است. آن ها انگشتان خود را روی میز قرار می دهند، انگار که مالک میز و صندلی زیر دست خود هستند. خیلی محکم و صاف می نشینند، انگار کسی قرار است صندلی را از زیر آن ها بگیرد. آن ها مراقب جایی که می نشینند هستند و حواس شان به اطراف است.
متن زیر زبان بدن در سخنرانی است که می تواند بسیار به شما در سخنرانی کمک کند که در کلاس ها و کارگاه ها مطرح می شود .
✨زمین یا آسمان را نگاه نکنید(ارتباط چشمی معنیداری برقرار کنید).
✨با موهای سر و صورت خود بازی نکنید.
✨روی یک پا تکیه نکنید.
✨با یک انگشت به کسی یا چیزی اشاره نکنید.
✨دستبهسینه نباشید.
✨پاها را روی هم نیندازید.
✨بدن خود را به طرفین تاب ندهید.
✨پاها را جفت نکنید.
✨به حضار پشت نکنید.
♻️بهیاد داشته باشید که نمیتوانید تمام تکنیکها را همزمان یاد بگیرید.
باید وقت صرف کنید، تمرین کنید و همیشه تلاش کنید راهی برای تقویت مهارتهایتان پیدا کنید.
مثلا میتوانید هنگام تمرین سخنرانی، از خودتان فیلم بگیرید. بعد درحالیکه صدای آن را قطع کردهاید آن را چندبار نگاه کنید و کاملا روی زبان بدن خود تمرکز کنید.
Story-telling یا داستان گویی یکی از پارامترهای مهم جلب توجه در سخنرانی است. که باعث ایجاد حس صمیمیت و همراهی مخاطب می شود. پیشنهاد من به شما این است که از داستان شخصی خود که مرتبط با موضوع سخنرانی است استفاده کنید. از قبل یک لیست داستان شخصی آماده داشته باشید و هر اتفاق جالبی که برایتان پیش می آید. در لیست داستان های خود اضافه کنید. از این رو یکی از تمرینات فن بیان که بسیار هم حائز اهمیت است. این است که برای سخنرانی که در پیش دارید داستان های مرتبط با آن را در بخش های مختلف در نظر داشته باشید.