کمرویی و استرس هردو جز مسائلی هستند که در هر جامعه ای به صورت فراگیر وجود دارد و هیچ گونه سن خاص و یا قشر خاصی را شامل نمی شوند. کمرویی و استرس میتواند در یک فرد بزرگسال به همان اندازه نمود پیدا کند که یک فرد کودک یا نوجوان به آن دچار است. بنابراین نمی توانیم برای این پدیده سن خاص و یا شرایط خاصی را در بر بگیریم. حتی علل وقوع استرس و کمرویی در افراد مختلف می تواند بسیار متفاوت باشد چراکه دنیای ذهنی افراد با یکدیگر متفاوت است. به همین دلیل هم وقتی فرد دچار استرس و اضطراب می شود، با توجه به ایده آل های ذهنی خود و تجزیه و تحلیل هایی که در ذهنش رخ داده به این مشکل( ارتباط استرس با کمرویی ) دچار شده است.
برای بروز استرس و اضطراب می توان دلایل کلی در نظر گرفت اما درباره شدت و میزان این استرس و عواقب و نتایجی که می تواند به دنبال داشته باشد نمی توان نظر قطعی داد، چون همانطور که گفتیم در هر فرد ممکن است این پدیده با شدت و عواقب متفاوتی رخ دهد.
در واقع کمرویی یعنی وسواس بیش از حد نسبت به خود و رفتارهای خود.
افرادی که استرس و وسواس زیادی نسبت به رفتارها و واکنش های خود دارند معمولاً دچار کمرویی می شوند. چرا که این افراد اغلب درگیر این هستند که دیگران در مورد آنها چه فکری خواهند کرد و مدام در حال کنکاش در ویژگیهای شخصیتی خود می باشند. این جستجو کردن و وسواس داشتن تا حدی جلو خواهد رفت که در نهایت فرد به این باور می رسد که نسبت به دیگران نواقصی دارد و خود را دست کم می گیرد که به دنبال آن کمبود اعتماد به نفس هم در فرد دیده خواهد شد.
بنابراین آنچه که در مورد افراد کمرو باید بدانید این است که این افراد بیشتر از آنچه که شما فکر میکنید در ابتدا با ویژگی های شخصیتی خود دچار مشکل هستند و مدام در حال توبیخ و سرزنش درونی خودشان می باشند.
شاید شما فکر کنید ارتباط گرفتن با دیگران برای این فرد سخت است اما حقیقتی که وجود دارد این است که فرد کمرو در ابتدا نتوانسته خود و ویژگیهای شخصیتی خودش را بپذیرد. به همین دلیل است که نمی تواند با دیگران به خوبی ارتباط برقرار کند.
استرس و اضطراب در واقع نوعی واکنش طبیعی افراد در برابر فشارها و یا بحران های فیزیکی است که به آنها وارد می شود.
عوامل ایجاد کننده استرس می توانند بسیار متفاوت باشد؛
به عنوان مثال در یک فرد ممکن است صرفاً اسم امتحان ایجاد استرس نماید،
در دانشجوی دیگری این استرس تنها در زمان امتحان نمود پیدا میکند و پس از آن به طور کامل از بین می رود.
بنابراین عوامل ایجاد کننده استرس بسیار متفاوت هستند
و از هر فرد به هر فرد دیگری متغیر میباشند.
در نهایت همه این محرک های خارجی حالتی را در فرد ایجاد میکند که به آن استرس و یا همان فشار و کشش روانی گفته می شود.
وقتی که فرد دچار استرس و اضطراب میشود به صورت ناخودآگاه به دنبال یک لاک دفاعی برای خود می گردد؛ یعنی تا آنجا که ممکن است سعی می کند خود را از فضای متشنج به دور نگه دارد و از خود دفاع کند. در واقع استرس نوعی زنگ خطر برای فرد به حساب میآید که تمام تلاش خود را به کار می گیرد تا از آن رهایی پیدا کند.
زمانی که فرد دچار استرس می شود اولین چیزی که به آن فکر می کند فرار کردن از این موقعیت استرس ها و تنش زا می باشد. اگر بتواند از این موقعیت برقرار کند استرس و فروکش خواهد کرد و می تواند در موقعیت دیگری نسبت به رفتار خود دقت بیشتری داشته باشد و آن را بررسی کند. اما اگر همین فرد راه خروجی برای فرار از این موقعیت نیابد بدون شک اتفاقی که در ادامه رخ می دهد این است که در لاک دفاعی خود فرو می رود. این لاک دفاعی همان کم رویی است که در فرد نمود پیدا میکند. یعنی که اگر در جمعی حضور دارد سعی میکند تا حد امکان در نقطه ای دور از دید سایرین بنشیند و تا آنجا که می تواند حتی صحبت هم نکند.
در موارد شدیدتر ممکن است تا فرد از خوردن و آشامیدن هم تا زمانی که در آن جمع حضور دارد امتناع نماید. بنابراین کمرویی مرحله شدید تر و بحرانی تر استرس است و به دنبال استرس های فراوان و فشارهای روانی بسیار زیاد در فرد ایجاد می شود.
برای مشاهده صفحه رسمی اینستاگرام استاد فاطمه بهرامی مدرس فن بیان و سخنرانی کلیک کنید.
افزایش اعتماد به نفس در سخنرانی
رازهایی در مورد فن بیان حرفه ای ها
آموزش فن بیان و سخنرانی در کرمان